"Βυθός - Μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας"

 

Η εικαστική αλήθεια της δημιουργού βασίζεται σε μία τεχνική από συμπλέγματα

και στυλιστικές διαστάσεις, που ενέχουν μια ποικιλία υλικών, με κύριο το υγρό

στοιχείο. Περιγράφει συνειρμούς με αβρότητα, ενώ ιδιοσημαίνει το μύθο μέσα

από το θρύλο της θαλάσσιας φύσης, ιχνηλατώνταςτην περιδιάβαση και την παρένβαση. Με ακατάβλητη γοητεία, προσκαλεί το θεατή σε μία ενδότερη ανάλυση

και μια ενδοσκοπική μελέτη του βυθού. Ωστόσο,το μεγαλείο της δυναμικότητας στις τυπώσεις της, διαγράφεται και ενσαρκώνεται δικαιώνοντας με διακριτικότητα την πλαστικότητα στις γραμμές. Η καλλιτέχνιδα αντιμετωπίζει την απαλότητα στη φορμαρισμένη υφή προσδίδοντάς της μορφική ανάπλαση. Εντύπωση προκαλούν στα ιδεογράμματα της το παιχνίδισμα της σκιάς.

 

Οι θαυματουργοί καρποί που αποκομίζει ο θεατής είναι αποτέλεσμα ενόςπηγαίου και αξεπέραστου ύφους. Πρόκειται για πίνακες που ευδιάκριτα αποκαλύπτουν εμφανή στοιχεία ζωγραφισμένα σε διαφορετικές περιόδους, που αγγίζουν περισπούδαστα την ουσία της περιβαλλοντολογικής υφής. Οπως δείχνει η απόδοση, η Ρούλα Pappas - Τσιώτα αντιλαμβάνεται τα δεδομένα της εποχής και τα αναπαράγει επεισοδιακά, ανοίγοντας διόδους στη διαχρονικότητα που απαιτεί η επανάληψη. Η ζωτικότητα, σαν ιδέα και διαλεκτική σχέση στις συλλήψεις της, εναλλάσσει την αντιδιαστολή του πεπερασμένου με την αναγκαιότητα της αναγνώρισης, που συχνά γίνεται ευρηματική διαδραστική, μετουσιωμένη και αναλλοίωτη δραστικά. Εισάγει στην υπόσταση των έργων οριακό βάρος. Διαχωρίζοντας την ουσιαστική εσωτερική κατάσταση, τη συσχετίζει με την τρέχουσα. Η αυθεντικότητα στη δομή των συνθέσεών της, εκφράζει μία σύνδεση που προύποθέτει τη συνείδηση του παραστατικού και τη διεργασία μιας προσφοράς με πρακτική απόδοση προοπτική. Με αμεσότητα τονίζει αποτελεσματικά την ποιοτική τονικότητα και την αισθαντική τελείωση. Προκαλώντας μία ιδιομορφία, με αρτιότητα προχωρεί σε καθοριστικές διατάξεις με χαρακτήρα. Με ασίγαστο πάθος και στόχευση, φέρνει σε πρώτο πλάνο την εποπτικότητα των στιγμών. Καταγράφει μετουσιώσεις υπερβατικές, που αντικατοπτρίζουν μια ιεροτελεστία που ερμηνεύεται σαν απεικόνιση της πριπέτειας. Το καθαρά προσωπικό στυλ της, με διάχυτη ακτινοβολία, μεταφέρει ατέρμονα επιτεύγματα, που εντάσσουν διαδικασίες και διαβήματα σε μία ενδιαφέρουσα αναμφίβολα άποψη, με πληρότητα και εκλεκτιστικό δίαλογισμό, με ελεύθερη αλλά ενδεικτική θεματολογία.

 

 

Λεόντιος Πετμεζάς

Θεωρητικός Ιστορικός Τέχνης